Initiatief tot oprichting Stichting Kloosterboer
Het initiatief tot oprichting werd genomen door Teunis Albert Kloosterboer (geb. 1932) te Deventer. Teun heeft sinds 1970 onderzoek gedaan naar de naam Kloosterboer.
De gegevens werden aanvankelijk door Teun vastgelegd in een kaartsysteem. Na 1985 volgde de mogelijkheid om doormiddel van de computer de gegevens te ordenen en snel te doorzoeken. Hij gebruikt het genealogie programma Pro-Gen vanaf 1989 en het blijkt, ondanks dat het gedateerd is, heel goed te werken. Teun hoopt, dat in de toekomst verschillende naamgenoten, ook uit andere delen van het land en de wereld, via de computer belangstelling gaan tonen naar hun voorgeslacht.
Teun vertelt:
“Hoe is het begonnen met dat genealogisch- of stamboomonderzoek?”, wordt mij vaak gevraagd.
“Ik zal een aantal feiten aangeven.
Was de Teun van vroeger belangstellend naar zijn familie? Nee, moet ik tot mijn schande bekennen; ook de geschiedenislessen vond ik niet boeiend: jaartallen leren en de verhalen over vele vorsten was op school voor mij geen fijn vak.
Hoe kom je dan tot deze hobby? zal menigeen zich nu afvragen. Ja, het begon heel klein en de aanleiding was, dat ik een periode werkloos was. Kort daarvoor had ik via de Historische Vereniging in Helmond, waar ik ca. 10 jaar heb gewoond, kennis gemaakt met iemand die een lezing gaf over stamboomonderzoek. De vonk sloeg toen niet over; dat kwam pas een jaar later. Ik had toen vrije tijd en had enkele fotokopieën over genealogie. Ik vroeg op een zeker moment thuis in Colmschate aan mijn vader wat hij wist van zijn voorgeslacht. Dat onderwerp was in de familie vrijwel onbekend; het was een gebied waar men zich nooit in verdiept had. Nu hoorde je in die jaren (vóór 1960-1970) ook erg weinig over dat onderwerp.
Heel toevallig was iemand uit Apeldoorn in die tijd een keer bij mijn vader geweest. Hij stelde zich voor als Mijnt Kloosterboer en hij vroeg of men familie was. Mijn vader stuurde de man door naar zijn geboortehuis in Zuidloo, Bathmen. Maar ook daar was niemand, die een antwoord kon geven. Een aantal jaren later kwam ik bij Mijnt Kloosterboer en Fiene, zijn vrouw. Toen kwam uit, dat ze wel dezelfde naam hadden maar van een heel andere familie: uit Rande (zie verderop).
Ik ben kennelijk nogal nieuwsgierig en heb eerst mijn eigen stam van ter Hunnepe uitgezocht. In november 1975 organiseerden we een familiereünie voor onze stam. Dat was een groot succes met 300 bezoekers in Bathmen. Er kwam een artikel in de Deventer Courant en daarna nogmaals van een andere auteur, maar nu in het Algemeen Dagblad, dus landelijk.
Dat had tot gevolg dat ik uit Warfum een brief kreeg van Ayolt Kloosterboer, tak Heiligerlee,
Groningen en daarna een schrijven van Nelly Kloosterboer uit Klundert van de tak St.Pancras/
Alkmaar. Deze beide brieven gaven aanleiding om verder op onderzoek te gaan: per auto of trein naar allerlei gemeentehuizen om daar ter plaatse uit de originele akten de gegevens te verzamelen. Soms een aantal dagen achter elkaar. Dat was heel boeiend, maar ook zeer tijdrovend. Ook bezoeken aan de Rijksarchieven hoorden daarbij en natuurlijk ook in Den Haag. De verzameling werd steeds groter. Ik had inmiddels in 1981 werk gevonden in het Stadsarchief van Deventer; ik kon van mijn hobby mijn werk maken!
In 1986 volgde mijn eerste grote reis naar verre en onbekende verwanten uit mijn stam ter Hunnepe. Bijna 3 weken met een VW Golf door een deel van Ontario, Canada. Alles werd op papier vastgelegd. In 1988 volgde mijn eerste grote reis in Amerika; deze keer met openbaar vervoer. Eerst naar Chicago en vandaar verder per vliegtuig naar Lexington, Virginia, waar ik logeerde bij een goede kennis. Met haar maakte ik mijn eerste reizen per auto naar o.a. Washington DC. Na 10 dagen terug naar Chicago en per trein naar Salt Lake City, de stad van de Mormonen met hun belangrijke wereldberoemde Archieven.
Ik logeerde hier bij Nederlanders, die ik kende. Na enkele boeiende dagen ging ik terug naar de Staat Wisconsin ,waar ik in Alto enkele dagen logeerde bij Bernard en Louise Kloosterboer, stam Rande. Later volgden nog verschillende reizen per huurauto in Canada en Amerika. Vooral in de staten Iowa en Minnesota werden veel bezoeken afgelegd bij nakomelingen van de Duitse stam Kloosterboer/Klosterboer/Klosterbuer. Het blijkt echter moeilijk om contacten te onderhouden met verre naamgenoten, waar verder geen familiebanden mee bestaan”.
Oprichting Stichting
Teun raakt inmiddels aardig op leeftijd en merkt, dat er binnen de stammen Kloosterboer geen andere genealoog is. Teun wil, dat zijn werk behouden zal blijven voor het nageslacht en zo mogelijk zal worden voortgezet. Binnen zijn eigen Kloosterboer-stam ter Hunnepe is al een commissie actief die van tijd tot tijd een blad uitgeeft ( de ‘Klooster-stam’ ) en vanaf 1975 elke 5 jaar een reünie organiseert. Aldaar wist Teun twee familieleden en twee neven van de Kloosterboer stam Rande uit Apeldoorn, waar hij al eerder contact mee had, enthousiast te maken voor het opzetten van een website en het oprichten van een stichting.
De genealogische Stichting Kloosterboer is opgericht op 28 februari 2013.
Stefan Kloosterboer (Rande), Hardy Kloosterboer (ter Hunnepe – tak Loine), Albert Kloosterboer (Rande), Jan Kloosterboer (ter Hunnepe – tak Loine), Teun Kloosterboer (ter Hunnepe – tak Stormink)
Het doel is om de geschiedenis van de familienaam Kloosterboer in Nederland en daarbuiten vast te leggen en te behouden.